21 Temmuz 2017

Bir Nakil Öyküsü


Merhaba sevgili dostlarım, nasılsınız? Dilerim iyisinizdir. Ben şimdi iyiyim. Dün dışarıdayken telefonum çalmış. Arayan numaraya geri döndüm. Naklimin merkezdeki bir okula yapıldığını, nakil işlemleri için Bigadiç'e gitmem gerektiği söylendi. Köydeki okula gitmekten kurtulduğum, yol parası vermeyeceğimi düşündüğüm için sevinçten havalara uçtum. Ailem, komşularımız hepimiz çok mutlu olduk. Bugün sabahtan Bigadiç'e gittim. İşlemlerimin sonuna geldik. İmzalar atılıyor. Şube müdürü bana köye gitmeye devam edeceğimi, köydeki okulun  merkezdeki okula bağlandığını söyledi. Şok oldum, başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Hepimiz çok sinirlendik. Sonra annem her zamanki gibi beni sakinleştirmeyi başardı. Okula gittim, müdür yardımcısıyla konuştuk, dertleştik. İşlerim umduğumdan daha uzun sürdü. Ama akşam 19.00'da Akçay'a geldim. Annişle yemek yedik. Sohbet ettik. Hamiş, Burçiş okula gitmek için korkunç para dökecekmiş yollara. Sonra da Allah izin verirse seneye il içi atama için başvuracakmış. Şimdilik durum bu. Yeniden görüşünceye dek sevgiyle kalın dostlarım.


Hiç yorum yok: