Merhaba sevgili dostlarım nasılsınız? Yine uzunca bir süredir görüşemiyoruz. İstemeyerek te olsa bloğumu çok boşladım. Annemin fizik tedavisi, benim yardımcı olmaya çalışıyor oluşum, ablamların Akçay'a gelişi derken zamanın nasıl geçtiğini anlayamadım.Annem ile benim oldukça sakin seyreden yaşamımız ablamların gelişiyle bir anda hareketlendi. Her gün bir yerlere gittik. Vee derken benim Bigadiç'e dönme zamanım geldi.Çok üzüldüm çünkü gözüm arkada kaldı. Kös kös evime döndüm.
Misi'yi de annemde bıraktım. Benim minik kuzum anneme ve ablamlara emanet. Dört gün için kızıma eziyet etmek istemedim. Tamam dört gün sonra Akçay'da olacağım ama ablamlarla yalnızca bir gün birlikte olabileceğim. Onlar Pazar günü dönecekler. Beni üzen bu.
Yaz bitiyor olduğu için çok üzülüyorum. Ben aslında sonbahar insanıyım ama Mayıs, Haziran ve Temmuz aylarına bayılıyorum. Ağustos ayı da idare eder. Sonra Eylül ayı gelir, seminer dönemi başlar, okullar açılır. Ben bu yazın nasıl geçtiğini anlayamadım. Bana iki aylık tatil yetmedi. Ben aslında bir yıl ücretsiz izin almak istiyordum. Sevgili dostlarım pek te iç açıcı yazmadım farkındayım. Beni hoş görün olur mu? Sonbahar hüznü sardı içimi. Yeniden görüşünceye dek sevgiyle kalın!
*Kızımı özledim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder