17 Aralık 2009

Gittiğini Zannedersin Ama Gidemezsin.


Uyudun değil mi bir tanem?
Ben sana gurbetteyim.
Gözlerimde yaşlarla,
hala hasretinle sevişmekteyim.
Kanım durdu damarlarımda,
sensiz bir çölde gezmekteyim.

O çöl ki benim tüm hayallerimi serapsız bırakır,
sevdasız, susuz, aç bırakır.
O çöl' ki beni üzüm gözlüm,
o çöl ki beni sensiz bırakır.

Ama ben beklerim bir umutla,
yanında geçireceğim günleri.
Bir Bodrum akşamı ay sustuğunda
yüzünle aydınlatacağım geceleri.
Ve onmaz hayaller beşiğinde avuturum düşlerimi,
çünkü saçların uzaktır bana, tenin ırak,
karşı konulmaz bir uzaklıktan sana seslenir düşlerim.
Sadece düşlerim olsa neyse ne be üzüm gözlüm
gülüşlerim, sevinçlerim,
umutlarım, hasretlerim.

Ve ben içime akıtırken gözyaşlarımı,
sensizlikte boğulmaya devam etmekteyim.
İçimde saklıyorum bakışlarını
ve bilirim çaresi yok sensizliğin

Gitmek kolay mıydı be bir tanem,
sevdiğinden çekip gitmek?
Bir evden gitmek kolaydır,
bir şehirden ya da ülkeden
gidebilir herkes ayaklarının götürdüğü her yere,
terk edebilir arkasına bile bakmadan her şeyini,
hatta canından bile vazgeçebilir.
Bilinmeze gitmeyi bile göze alabilir herkes.
Bir mezar taşına adının yazılmış olması
kolaydır elbet herkese
ama zor olan sevgilinden gitmektir.
Gitmen gerektiğini bildiğin halde gidememek.
Bu nasıl bir duygudur bilir misin sevgili?
Bilemezsin tabi.

Gidememek soluk almaktır nefessiz
Gidememek yaşayamamaktır sensiz
Gidememek kim olduğunu bilmemektir bedensiz
Gidememek...

Bilemezsin değil mi sevgili
birini gerçekten sevdiğinde
başına neler geleceğini?

"Birini çok sevdiğinde, o seni çok üzse de
onun yanında ağlamak istersin.
O sana korkunç bir şey yapsa da
onun kollarında teselli bulmak istersin.
Birini çok sevdiğinde,
sana bin kere yalan da söylese
yine herkesten çok ona inanmak istersin.
Birini çok sevdiğinde,
Gidemezsin.

Hiç yorum yok: