İki buçuk yılı aşkın bir süredir üzerimde bir ölü toprağı vardı adeta. Geçen yıl, yeni yıl hazırlıkları yapmak zul geliyordu, adeta yüreğim sızlıyordu. Ama artık o ölü toprağını üzerimden atıp yeniden yaşamaya başladım. Güçlendim. Annem de mutlu, huzurlu, migren atakları azalmış kızının durumundan hoşnut. Müdürüm, dinginliğimin farkında. Cuma günü, bunu ifade etti.Bu sözler gelecek sene de tam gün sınıfını bana vermeyi düşündüğünün ön sızıntısı mıydı, bilmem artık! ;)))
(Mumluklarla yapılan etkinlik te müdürümden, öyle güzel ki paylaşmadan edemedim)
Kendimi, işime verdim. Gereksiz dertler, üzüntüler yok artık! Artık kimse beni üzemezmiş gibi geliyor.Her an ne yaratabilirim, ne yapabilirim diye düşünüyorum. Rüyamda bile yeni yollar, çözümler buluyorum. Anka kuşu gibi küllerimin arasından yeniden doğmuş olmanın mutluluğunu yaşıyorum.
Yeni yılın getirdiği coşkuyla yaptıklarımızı ve yapacaklarımızı sizlerle paylaşmayı sürdüreceğim. Beni izlemeye devam edin.
Yeniden görüşünceye dek sevgiyle kalın!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder