Merhaba sevgili dostlarım, nasılsınız? Ben iyiyim. Mart ayının başından beri çocukları 23 Nisan için çalıştırıyorum. Her gün defalarca prova. Çocuklar yoruluyor. Ben mükemmeliyetçi bir öğretmenim.
İlk oynayacakları oyun "dik dur kardeşim". Şarkının sözleri zaten ne yapmaları gerektiğini söylüyor.
İkinci oyun da "küçük kız" rondu. Kızlar onu henüz yapmayı başaramıyorlar. Bugüne dek törenlerde çocuklar ufak hatırlatmalarla kendileri oynarlardı. Ama bu kez prova yaptırır gibi olacak. Son beş yılda üçüncü kez bu oyunu oynatıyorum. Bu yılki kızlar niye bu oyunu beceremiyorlar anlamıyorum. Hepsi de zeki üstelik. Provalarda sinirleniyorum. Yarın son prova. Pazartesi günü 23 Nisan. İnşallah üstesinden geliriz. Yarın öğleden sonra anneme gidiyorum. Moral depolayıp dönerim. Neredeyse bir aydır blogdan kopmuşum, sizleri özledim. Yeniden görüşünceye dek sevgiyle kalın!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder