Yuvadan çıkarken daha özlem duymaya başladım. Annneme, yuvaya, doğup büyüdüğüm şehrime, İstanbul'uma! Şimdiden İstanbul'a döneceğim zamanı iple çekiyorum!
Okuldan çıkınca evime döndüğüm için seviniyorum. Ama yuvadan, şehrimden yeniden koptuğumda evimi yadırgıyorum! Sanki bana ait değilmiş gibi geliyor! Bir ay sonra yine yuvamda, şehrimde olacağım. Mr çektireceğim. Doktor ziyaretlerim var. Sonra İpsala'ya dönüş, burada iki gün kaldıktan sonra yine yuvaya döneceğim hayırlısıyla! İnsan, kendi yurdunda bile gurbeti yaşıyor! Dilerim bir gün yuvaya kalıcı olarak dönüş yapabilirim! Allah, daha büyük özlemler yaşatmasın bana!
Özledim Anne
Gurbetin ışıkları gönlümü aydınlatmıyor anne
Toprağı buram buram mis gibi kokmuyor anne
Gurbetin hiçbir nimeti beni mutlu etmiyor anne
Gözlerimin önünden yurdumun hiçbir şeyi gitmiyor anne
Duygularım kördüğüm olmuş gözyaşım gelmiyor anne
Şakır şakır konuşan dilim şimdi konuşmuyor anne
Ne geceler ne de gündüzler geçmiyor durmuş sanki anne
Sevdiklerim aklıma geliyor adlarını söyleyemiyorum anne
Nereden çıktı gurbette yaşamak bilemiyorum anne
Ölüme yavaş yavaş gidiyorum sanki anne
İnsanlar somurtmuş telaşlı hep izdiham içinde anne
Ne olacak benim bu halim şaşırdım kaldım anne
Gurbetin albenisi güzel ama içimi güldürmüyor anne
Buranın rüzgarları bir hoş esmiyor serinletmiyor anne
İnsanların bakışları ürkütüyor beni küstürüyor anne
Ne yersem yiyeyim lezzet alamıyorum anne
Adım çıktı zengine mutlu fakirliğimi arıyorum anne
Helal kazanılmış lokmaları arar oldum anne
Bu genç yaşımda kamburlaştı belim yüzüm asık anne
Manevi zenginliğimi kaybedeceğime üzülüyorum anne
Yapmacık hareketler kendine iyi bak cümlesi bana yavan geliyor anne
Dostça kucaklaşmayı kucaklaşırkende samimiyeti özledim anne
İçi boş olan görüşelim tamam mı cümlesini sevmiyorum anne
Erkekçe el sıkışmayı sevdiğini asla yarı yolda koymamayı özledim anne
Güneşte ısınmış su ile yıkanmayı özledim anne
Komşuların dayanışmasını birbirlerine yemek göndermesini özledim anne
Herkesin kendi kapısının önünü yıkayıp temizlemesini özledim anne
İnce uzun sokakların güzelliğini özledim anne
Bu hayata alışamadım soluğum kesildi takatim tükendi anne
Yarını karanlık geleceği meçhullerden oldum anne
Kavuşmak için eski günlerimdeki mutluluğuma hep dua ediyorum anne
Başka annelerin şefkati beni tatmin etmiyor yorgunluğumu gidermiyor anne
İbrahim Halil Demir
4 yorum:
Anlaşıldı karamsarız bu aralar ama geçer üzülme diyemeyeceğim beni de ağlattı şiir....Söyleyecek söz yok bu kadar güzel tarifi olur gurbetin.Bulunduğun yere ait olamama durumu....
Kıyamam sana ben, ağlama sakın!
Bugün daha iyiyim! Am a bir ay sonrasını iple çekiyorum tabii ki!
Tam bir ay sonra yuvaya döneceğim, hayırlısıyla!
Seni kocaman öpüyorum tatlım!
18 inde ben de gidiyorum az kaldı çok iyi gelicek bende seni öpüyorum....
Aslıcığım, senin adına çok sevindim tatlım! Kocaman öpüyorum!
Yorum Gönder