Aniden gittin içimde fırtınalar koparttın
Sözcükleri çıkmadan dudaklarıma tıkadın,
Çanakkale sokaklarında, sensiz bıraktın,
Sanki ruhum gibi hava bulutlu,şimdi yoksun,
İçimde ki fırtına aksetti şehrime yaşadığım,
Dışarda şiddetli bir rüzgar esiyor durmadan,
Bana sanki senin o mis kokunu getiriyor...
Elimdeki kadehlerim bitmeden canım doluyor,
Seni unutmak istedikçe aklım sana takılıyor,
Sevda şehrinde atıyormuş yar ayrı yürekler,
Ne kadar uzakta olsanda bu kalp seni seviyor,
Senden kaçmak istedikçe bir güç itekliyor,
Omzumdan tutan bir el uzaklara bırakmıyor,
Kulaklarımda çınlıyor o billür gibi sesin...
Seni görmem mümkün değil bunu ben bilirim,
Ama şu garip yüreciğime inan söz geçiremem,
Beni sevmediğini derim fısıldarım anlatamam,
Ne söyleneni anlarım ne de senden vazgeçerim,
Yıllar geçsede, gerçeğim sende son buluşum,
Sen kalbime yazdığım ilk değil sen sevdiğim,
Hayalin gözlerimden gitmiyor adın dilimden...
Arkama bakmadan senden uzağa kaçmak istedikçe,
İçimde sessiz çığlıklar büyüyor yar sensizlikte,
Söylediğin yalanlar birbir içime çöreklenmekte,
Diliyorum yaradanımdan dindirsin acımı içimde,
Vefasızlığını anlatsın, söz dinlemez yüreğime,
Unuttursun seni, boşuna ümit eden şu gönlüme,
Silinsin hayalin gözümden sesin kulaklarımdan..
Hasibe Kaya
Üyesi olduğum gruptan gelen bu çok anlamlı ve etkileyici şiiri siz dostlarımla paylaşmak istedim! Zaman zaman hepimiz vedalaşmak durumunda kalabiliyoruz sevdiklerimizden! Bunu her ne kadar istemesek te!
Dostça kalın!
