1 Nisan 2014

İstanbul Yolları



Merhaba dostlarım, nasılsınız, dilerim çok iyisinizdir. Pazar günü oyumu kullandım ve İstanbul'a gitmek üzere yola çıktım. Yuvaya geldim, annem ve Birgül ablam ile sohbet ederek çayımı içtim. Yorgunluğumu biraz olsun giderince Güldal kuzum geldi, bizi aldı, evlerine götürdü. Akşam onlardaydık. Ablam ve İloşumla bol bol sohbet ettik, seçim sonuçlarını değerlendirdik. Sonra annemle eve döndük, ben hemen yattım. Dün sabah erkenden çıkıp Bahçelievler'e doktora gittim. Hastaneye erken vardığım için sıram öne alındı. Çok mutlu oldum. Doktorum beni kontrol etti,  yine çağırdı. 23 Nisan'da törenden sonra İstanbul'a geleceğim. Ertesi günü yine doktora gideceğim, bu kez tahlil yapılmasını isteyecek sonra da sonuçları değerlendirecek. Doktorumdan çok memnunum, Birgül ablam önerdi. Çok dürüst, yardımsever, anlayışlı, açıklayıcı bir doktor. Mayıs sonunda da ilaçlar düzenlenecek. İşte durum bu! Yani bana yine yollar görünüyor!
Doktordan çıkınca hiç beklemeden otobüse bindim, eve geldim, Dilek'e kahve içmeye çıktık, sohbet ettik.
Annemle eve döndük, bir şeyler atıştırdık, çayımızı içtik ve Uzunköprü'ye gelmek üzere yola çıktık.
İlk olarak Pazar günü İstanbul'a gelirken Metro'nun yaptığı bir değişiklikle karşılaştım. Önceden otobüs Bahçeşehir'den geçiyordu, bizi bırakmadan Otogar'a gidiyordu. Şimdi Selimpaşa'da bırakıyor, servisler gideceğin yere bırakıyorlar. Servisler her saat başı hareket ediyorlar. Sonra dönüşte servis yine Selimpaşa'ya bırakıyor, oradan seni otobüsün alıyor. Pazar günü trafiğe takılmadık, boşuna gerisin geri dönmedik, bir buçuk saat kazandım. Zamandan ve yoldan tasarruf! Otogar'a  gitmedik.  Metro, tüm Trakya'ya bu hizmeti veriyor! Ama dün servis bizi Selimpaşa'ya bırakınca otobüsümüzün gelmesini bir buçuk saat boyunca bekledik. Biz de annişle zorunlu keyif yaptık, o çay içti  ben de kahve. Sonra da oradaki mağazaları gezdik. Orada restoranlar da var, anneme bir gün ablamlarla buraya gelelim dedim. Sonra da otobüsümüz geldi, bizi aldı, Uzunköprü'ye geldik, evimizin önünde indik. 
Eveet annem benimle, onu çok özledim. Misi'yi İstanbul'a gittiğim gün özlemeye başladım, varlığına o kadar alıştım ki anlatamam! Misi de bizi özlemiş. Bende haberler şimdilik bu kadar, yeniden  görüşünceye dek sevgiyle kalın dostlarım!




Hiç yorum yok: